turkse grens + eerste nacht

Hoi allemaal,

Ik ben gisteravond in Istanbul aangekomen na 4 lange dagen fietsen(ruim 600 km in 4 dagen). Ik heb zoveel gefietst om op tijd in Ankara te kunnen zijn en Susan een warm welkom te geven.

De Turkse grens was leuk, na nog even een klein stukje door Griekenland gefietst te hebben kwam ik aan bij de grens. Er stonden zwaar bewapende militairen belangrijk te zijn, en een enorme rij met auto's die de grens over wilde. De mensen stonden in een lange rij (wachttijd zeker een uur) te wachten op hun visun, paspoort check en autopapieren check. Ik reed langs de auto's en kwam bij een man die alles in goede banen leidde. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en nadat ik duidelijk had gemaakt dat ik vanuit nederland was gefietst begon hij zijn werk. hij trok me mee naar de achterkant van de rij en begon te schreeuwen dat iedereen aan de kant moest, en snel een beetje! binnen 5 seconde stond ik bij de kassa en rekende ik 15 euro af voor mijn visum om vervolgens weer mee getrokken te worden door de lange rij voor de paspoort check, ik kreeg me stempel en kon gaan. Dit heeft me nog geen 3 minuten gekost en ik kon turkije in. Ik fietste weg met een beetje schuldgevoel tegenover alle mensen die nog steeds op dezelfde plek in de rij stonden.

Net over de grens besloot ik fruit de kopen bij een van de vele marktkraampjes langs de weg. Het was prachtig weer (28 graden met strak blauwe lucht). De verkoopster, een vrouwtje dat 30 jaar in Berlijn had gewerkt en dus duits sprak, vertelde me dat al 4 maanden niet had geregend in dit gebied en dat de oost erg slecht was. Maarrr zei ze blij, vanavond gaat het weer regen! zul je zien, ik kom het land in en meteen gaat het regenen. Rond 7 uur begon het te schemeren en ik had net boodschappen gedaan. Ik was al vrij laat met het zoeken van een slaapplaats (meestal heb ik iets rond 6 uur voordat het donker wordt). ik reed langs een grote weg met weinig mogelijkheden voor wildkamperen, de eerste druppels begonnen te vallen. het was ondertussen flink donker en het begon echt te regenen. langs de weg zag ik een verlaten gebouwtje, ik besloot te gaan kijken of ik er mischien kon slapen (op zich mooi want dan slaap ik droog zonderdat me tent nat wordt). Op het eerste gezicht zag het er best goed uit. ik begon te koken en mijn bed neer te leggen. Bij het verplaatsen van wat troep zag ik een muisje weg schieten, niet veel later stond ik met mijn schoen in een grote hoop poep en het begon te stinken. Ik had mijn schoenen buiten gezet en ging in mijn slaapzak liggen. Het was veel te warm voor mijn slaapzak dus mijn bovenlichaam lag bloot. en toen hoorde ik muggen, en nog meer muggen. boven lichaam weer in de slaapzak, ZWETEN!! eruit, MUGGEN!!! enin ZWETEN!!! eruit MUGGEN!! enz... Tijdens dit tafereel hoorde ik voetstappen rond het huisje lopen. Ik pakte mijn lamp en bleef muisstil liggen in de hoop dat het voorbij zou lopen. Het liep naar de ingang... ik besloot mij licht aan te doen om te kijken wie er was. Stonden er twee wilde honden aan mijn fiets te snuffelen, gelukkig. Maar ze bleven wel nog een tijdje rondlopen wat niet heel prettig was. Toen hoorde ik geritsel binnen in het huisje, en nog meer, en nog meer. Het stiktte er van de muizen die erg veel lawaai kunnen maken in een huisje met droge blaaderen, plakstik zakjes en plastik flessen. Ook de met groot licht langs rijdende auto's waren niet erg fijn. Al met al, heb ik daar niet echt lekker geslapen en besloot ik om 6 uur maar eruit te gaan om te gaan fietsen. In istanbul vroeg ik de weg aan twee mensen die ook op de fiets waren, ze lieten me zien hoe bij het 'centrum' te komen. Ze boden me aan om van zondag op maandag bij hun te slapen, dus ik ga straks naar ze toe.

de statestieken

dag 32  170  tuin

Dag 33  130  wild

Dag 34  155  wild

Dag 35 160  hostel

Dag 36  0   Huis

Gegroet