Goodbye Maleisie, of toch niet??

Salamat Paghi,

Als ik mijn eerste, tweede, derde of vierde plan van afgelopen week had uitgevoerd dan zou ik me nu al in Thailand bevinden. Echter zijn mijn plannen zo veranderlijk als het weer dus bevind ik me nu nog in Maleisie.
Dit is ongeveer hoe het al 4 en een halve maand gaat. Bij vertek van de reis had ik geen enkel plan. Soms probeer ik een plan te maken maar zelden is het eerste plan dat ik uitvoer. Ik doe weinig tot geen research over de gebieden die ik bezoek en laat me graag informeren door de locals die ik tegen kom, die weten het tenslotte het best.
Alweer een week geleden had ik me voorgenomen om De grens met Thailand over te gaan, Echter werd mij in een dorpje vlak voor de grens verteld dat het momenteel geen gezellige boel is in het zuidoosten van Thailand en dat er verschillende groepen elkaar bestrijden met autobommen e.d.. Mij werd geadviseerd om meer naar het westen van Maleisie te gaan. En dat deed ik. Weer iets verder wilde ik de grens over en toen bleek het voor mijn Thaise visum handiger te zijn om wat later Thailand in te gaan. En zo veranderde mijn plan alweer. Ik fietste verder om via de westkust Thailand in het gaan. En toen hield mijn fiets volledig mee op(later meer) en zo zit ik nu in een fietsenwinkel in Alor Setar. Ik heb hier vanacht kunnen slapen en word overal naartoe gereden. Gezien het feit dat ik een aantal dagen moet wachten op een paketje vanuit nederland ga ik oud en nieuw dus in Maleisie vieren. Ook hiervoor heb ik al een keer of 5 mijn plannen gewijzigd. (de laatste wijziging vond plaats toen bleek dat ik mijn was pas om 17:00 kan ophalen bij de wasserette en ik dus nog een nachtje tussen de fietsen in de fietsenwinkel slaap) Morgen ochtend ga ik naar een eiland(Palau Penang) om daar oud en nieuw te vieren(ik hoop dat er wat te doen is). Als mijn fiets in het nieuwe jaar weer opgefrist is ga ik eerst nog even rond fietsen op het eiland Langkawi en daarna fiets ik de Thaise grens over op weg naar Bangkok om Susan daar op 1 februari op te halen!!

Wat verhalen van de afgelopen week, een weer met pieken en dalen.

Eerst maar even de dalen. Sinds ik in Maleisie ben aangekomen realiseer ik me nog meer hoe erg ik ben verwend in Iran. In Iran heb ik me geen enkel moment eenzaam of alleen gevoeld. Aangezien er op ongeveer ieder moment wel iemand klaar staat om een leuk gesprek met je te voeren en je van alles aan te bieden is daar namelijk helemaal geen tijd voor. In Maleisie zijn de mensen iets meer gesloten en afstandelijk, Dit betekend dat ik vaak alleen zit te eten en met niemand praat als ik even voor het stoplicht moet wachten. Hierdoor zijn er wel momenten geweest waar is me minder prettig voelde, echter ben ik de afgelopen 5 dagen achtereenvolgens weer allemaal hele open maleisiers tegen gekomen met wie ik het super naar m'n zin heb!

De pieken:

Na de Cameron Highlands ben ik in oosterlijke richting afgedaald om het tropische regenwoud Taman Negara te bezoeken. Aangezien het hier laagseizoen en het ongeveer non stop regent zijn er maar weing mensen die Taman Negara nu bezoeken(ik blijk echter mazzel te hebben want van de 14 dagen dat ik nu in Maleisie ben heb ik pas 2 dagen regen gehad en dat terwijl dit het regenseizoen zou moeten zijn(of bestaat mazzel hebben niet? Oma Hetty?) Geen regen in het regenwoud voor mij dus. Heb daar een super mooie boottocht op de rivier gemaakt en een leuke wandeling door het woud. I.v.m. het seizoen was de route gesloten omdat hij niet wordt bijgehouden op het moment en ik heb gemerkt waarom ze hem dan sluiten!(overal lagen takken bomen en groter om het pad waardoor het nog een behoorlijk opgave was om de route te lopen). Na afloop werd ik getrakteerd om 2 benen vol bloedzuigers! Gelukkig vormen die geen gevaar en zijn alleen maar irritant volgens de rangers, en na 2 uur stop het wondje waar hij zat ook gewoon met bloeden!

In het begin van de afdaling van de Cameron Highlands schoot mijn Freewheel weer vast(probleem wat ik eerder ook al had waardoor ik mijn benen niet stil kan houden en dus niet kan stoppen met trappen). Op zich niet een heel groot probleem mocht het niet zo zijn dat het hier behoorlijk bergachtig is en het vervelend is als je benen niet stil kan houden in een afdaling. Tot een snelheid van 50kmpu gaat nog goed maar daarboven beginnen mijn benen toch wel echt snel te draaien. Het was dus behoorlijk vaak bij remmen in de afdaling omdat mijn benen de snelheid niet bij kunnen houden. Na ruim 600 kilometer mijn benen niet stil gehouden te kunnen hebben schoot mijn freewheel weer los. Ik dacht Yess! Kan ik eindelijk weer een staan in de afdaling om mn kont te ontlasten en met benen wat rust te geven. echter bleek mn freewheel helemaal los te zijn waardoor ik kon trappen wat ik wilde zonder dat er ook maar iets gebeurde. Gelukkig pakte hij hem afentoe wel waardoor ik nog naar deze stad(Alor Setar) kon rijden en hier mn fiets kan laten maken. Het defect aan het wiel kont door een productie fout waardoor ik op de garantie gratis een nieuw wiel krijg opgestuurd vanuit nederland, moet er dus alleen even op wachten. Die fietsen maker ( Neutral Cycle in Alor Setar) is trouwens echt geweldig. Toen ik vroeg of er een hostel in de buurt was zei hij: je mag ook wel gratis in de winkel slapen, super chill! en nu gaf hij vandaag aan dat hij alle reparaties wel voor niks wil doen, waar ik niks van begrijp en niet mee akkoort ga omdat hij en zijn familie ook gewoon geld nodig hebben. Ben al blij met zijn deskundige hulp en het feit dat ik hier vanacht nog een nacht kan slapen!

Na Taman Negara reed ik verder door het binnenland van Maleisie(ik had dus geen keuze gemaakt tussen de oost of westkust). Als je niet van heuvels/bergen met een steigingspercentage van meer dan 10% houd adviseer ik je niet door het binnenland(vooral de kleine weggetje die ik precies opzoek) te fietsen! Er is hier geen meter vlak en alle klimmetjes zijn kort maar verdomde steil! Stel je voor dat je 7 dagen lang de heledag door limburg fietst.Steil op, steil af, steil op en vanaf boven zie je het volgende klimmetje alweer vlak bij liggen, weer steil af enz. enz.!! Ik houd wel van klimmen en dalen maar werd er na een tijdje wel een klein beetje gek van...

en toen was het kerst... en wat moet je doen als je je met kerst in een islamitisch land bevind? Juist ja g, gewoon doen alsof het een dag als alle andere dagen is. Als heb ik wel iets speciaals gedaan. Na eerste kerstdag te zijn opgestaan en gewoon de heledag gefietst te hebben(125 km met alleen maar korte klimmetjes op en af) bereikte ik bijna het dorpje waar ik wilde gaan slapen. Vlak voor het dorpje zag ik een bruin bord(wat over het algemeen betekend dat er iets(toeristisch) te zien is. Ik sloeg af en kwam bij een riviertje dat onder een grote berg door liep, Incl een super vette grot. Ik wist meteen: dit wordt mijn slaapplaats voor eerste kerstdag! Ik ging nog even het dorpje 3 km verder in om te eten en een internet cafe te zoeken(ik wilde skypen met het thuisfront maar dat ging door het tijdverschil van 7 uur niet lukken) Savonds fietste ik in het donker terug en zetten mn tent vlak bij het riviertje in de grot op. Nog wat foto's gemaakt en toen gaan slapen, wat nog niet makkelijk was omdat het stiktje van de vleermuizen die een pluris herrie maken als ze met ongeveer 10000000 ofzoiets zijn! 
Tweede kerstdag bleef ik nog een tijdje in de grot hangen(was een fijn plekje!) om daarna gewoon weer de heledag te fietsen(als je het zo leest klinkt het vast heel saai maar het fietsen is een van de leukste dingen van het reizen! ''nou, dan heb je het ook niet echt naar je zin hoor ik je denken'' wel dus!. ik fietste 140km met tegen het einde een klim van 50 kilometer lang en kwam aan bij een groot meer. Ik at wat bij een restaurant, nam een douch en ontmoette twee maleisiers die in de buurt woonde en ook buiten sliepen. Eerder had ik bij het boten centrum geinformeerd wat een boottripje voor de ochtend zou kosten die kwam uit op ongeveer 40 euro pp. Ik zat de hele avond met de twee locals en kreeg eten en drinken van ze, het was super gezellig! Ik mocht in de hangmat van de een slapen wat ook wel een keer lekker was( werd midden in de nacht nog gewekt door een wild zwijn dat op 1 meter afstand in de prullenbak stond te graven, realiseerde me de volgende ochtend pas wat er dat dat best grappig was(Pumba!!)). We stonden vroeg op en de mannen zeiden dat ze voor werkbespreking(ze hadden net een eiland gekocht om een resort op te knappen) naar een eiland moesten varen. Of ik mee wilde. Natuurlijk, en zou had ik mijn gratis boottochtje en een bezoek aan een super mooi eiland. Was na  2 uur weer terug waardoor ik ook nog de heledag kon fietsen!

Het landschap van Maleisie is vrij eentonig, niet saai, maar er veranderd ook niet heel veel. Overal is oerwoud met bananenbomen, palm bomen en andere bomen. De dieren zijn wel nog steeds heel leuk. Ik blijf me verbazen over alles wat ik zie! Ook het eten is vrij eentonig van de drie maaltijden die ik per dag eet bestaan die gemiddeld voor ongeveer 100% uit rijst of mie(Nasi of Mee) Wat wel grappig is is dat de maleisiers helemaal niks geven om uitzicht tijdens het eten. Alle restaurant kijken of uit op een weg of op een muur, en als er een keer een mooi uitzicht is hangen ze we reclame oid voor. Het is hier dan ook eten, en vertrekken. Lang tafellen is er niet bij.

Statistieken:

Dag 120(22-12-2013)       120km        Huis

Dag 121       105km        Wild

Dag 122         0km         wild

Dag 123        125km       wild

Dag 124        140km      wild

Dag 125       90km         stadspark(wild)

Dag 126       70km          wild

Dag 127       70km          fietsenwinkel

Dag 128       0km           fietsenwinkel.

(Heb de afgelopen 8 dagen dus voor 0 overnachtingen hoeven betalen!)

Al met al heb ik het dus nog super naar mijn zin. Komende week blijf ik dus nog even in Maleisie om hier oud en nieuw te vieren en naar langkawi te gaan om volgende week Thailand in te fietsen(dat is nu het plan, de kans is groot dat die nog een keer of 5 veranderd voor het volgende week is!)

Iedereen een goed uiteinde gewenst. doe voorzichtig met het vuurwerk, ik wil jullie graag weer met 10 vingers zien als ik terug ben!

Een fijne dag!!