IRAN!!!!!!

11 november 2013 - Tabriz, Iran

Salame alaikum,

Hier achter de computer zit een dol gelukkige jongeman met een flinke baard en een steeds grotere bos krullen.

Wat een geweldig land is Iran zeg!(om het maar gezegd te hebben).

Laatste dag in turkije waren leuk, de campeerplek bij het flamingo meer was geweldig. De volgende dag gingen WE (ik had gezelschap gevonden in een aardige Turk(die werkte als clown om zijn geld voor de reis te verdienen) die ook naar Iran ging. We besloten om een aantal dagen samen te fietsen) de grens over. Ik had op internet info opgezocht omdat het toch wel een beetje spannend was en alle blog hadden redelijk negatieve verhalen over het passeren van de Iraanse grens(duurt lang, wordt van hot naar her gestuurd, erg bureaucratisch, onaardige medewerkers, opdringerige smokkelaars, opdringerige geldwisselaars enz. enz.). Echter was hiervan voor mij helemaal niets van waar. Het passeren van de grens duurde hooguit 10 minuten en de medewerkers waren aardig en na het passeren werd er van alle kanten: ''WELCOME TO IRAN'' geroepen(voor wie nog gaat: Heb de grens gepasseerd bij laatste plaatsje in turkije: Saray).

De wegen in Iran zijn niet normaal goed. Ik zou willen dat ik me skeelers mee had want alle(maar dan ook alle, dus ook kleine weggetjes tot nu toe) wegen zijn super strak glad asfalt. Dit fietst ook erg lekker. Omdat pinnen in Iran niet mogelijk is voor buitenlanders moest ik al het geld wat ik verwacht uit te geven cash meenemen en wisselen. Bij het eerste dorpje hebben we geprobeerd geld op straat wisselen maar dit voelde niet heel veilig. We besloten te wachten tot het volgende stadje. Nu 5 dagen na het passeren van de grens heb ik eindelijk mijn geld gewisseld omdat het eerder niet nodig was. Ik heb 5 dagen lang: ontbijt, lunch en diner gekregen van Iraanse mensen die ons uitnodigde. De mensen zijn hier niet normaal gastvrij. Zo gastvrij en behulpzaam dat je het (als wantrouwende Nederlander) bijna niet vertouwd, maar het begint te wennen en is erg fijn. Als ik over de weg rijd wordt ik van alle kante uitgenodigd voor thee + wat eten en vanuit de auto en vanaf de straat wordt vaak ''WELCOME TO IRAN!!!!" geroepen.

Vlak voot Tabriz zijn de Turk en ik na 6 dagen weer alleen gaan fietsen omdat het niet meer werkte(hij praatte veeeel, hij stopte voor elke aardappel, wortel rijstkorrel die op de weg lag omdat hij geen geld wilde uitgeven, hij fietst minder snel dan ik). Ik had een super leuke tijd met hem maar het is ook wel weer lekker om alleen te zijn.

Ik ben nu in Tabriz en heb vandaag een rustdag genomen omdat ik gister een local ontmoet had die me vandaag de stad wilde laten zien. Was erg leuk! Ik heb ook mijn geld gewisseld en poverdikke wat is dat geld lastig. 1 euro is 38230 rial. En dat is best lastig rekenen als je een zakje dadels moet afrekenen. Ik heb vandaag verschillende dingen betaald maar weet begod niet hoeveel ik heb uitgegeven! Vanavond ga ik met Ali(zo heet die local) naar een groot feest. Deze week zijn er verschillende feesten vanwege een moslim feest(weet niet precies wat het is). Op straat wordt gratis eten en drinken uitgedeeld en er zijn verschillende gebeurtenissen. Dat gratis eten is erg lekker. Ze geven toeristen extra omdat ze willen dat ik zie hoe goed de islam is. Ik wordt goed verwent!
Door de stad lopen alleen al is leuk omdat ze hier niet erg gewent zijn aan toeristen en de verschijning van als ik(lang, blond, baard en blauwe ogen) alleen al is iets heel speciaals. Ik wordt constand begroet en nagekeken(maar wel vriendelijk). Sateliet televisie is verboden maar ieder gezin heeft stiekem toch een sateliet met veel zenders, een programma dat hier populair is is ''schilderen met Bob Ross'' want ik moet steeds met mensen op de foto en ze noemen me allemaal Bob Ross.

Morgen ochtend vroeg vertrek ik richting de caspische zee om daarna naar Tehran te gaan. Ik zal proberen jullie op de hoogte te houden. Van het blokkeren van sites klopt trouwens ook niks.

Ik maak zo ongelovelijk veel mee en ik zou willen dat ik alles met jullie kon delen maar dat is gewoon niet mogelijk.

(nog eentje dan: Na een overnachting bij een huis kregen we geld mee van de man des huizes om 4 broden te kopen. Bij de bakker stonden twee lange rijen(vrouwen wachten overal in een aparte rij, en hebben zitten gescheiden van de mannen in openbare plekken bv de Bus) maar wij mochten naar binnen. Toen we de broden kregen bleek dat we maar genoeg hadden voor 4 kleine broodjes(we hadden 10000!) maar we mochten de grote toch houden. We aten buiten wat brood en werden weer naar binnen geroepen. We kregen thee, kaas en druiven en konden kijken hoe het brood gemaakt werd en warm aan de mensen gegeven werd, leuke ervaring)

(de allerlaatste: ik ben meerdere keren door schaapsherders(die heb je hier veel) uitgenodigd voor een kop thee bij het vuurtje wat ze hebben. dat op zich is al leuk. maar gister mocht ik op de ezel van de schaapsherder rijden, wat een ervaring! zat even te twijfelen om me fiets in te wisselen)

Statestieken:

Dag 75     100     wild

Dag 76     95      Huis

dag 77      75      wild

dag 78      95       hostel

Dag 79      0        Hostel

Besalamet!

 

13 Reacties

  1. Giselle:
    11 november 2013
    Heerlijk om te lezen... wat een pracht reis!!
  2. Annemarie:
    11 november 2013
    He Bob,
    Geweldig die kleurrijke woordschilderijtjes van jou. Veel plezier!
    Annemarie
  3. Pien:
    11 november 2013
    Hoi kabouterbaard Max,

    We hebben vorige week foto's zitten kijken bij je moesje, Susan had een stick meegenomen. Erg leuk om te zien en we hebben vooral erg gelachen omdat er na elke 3 foto's weer een hele vrolijke foto van je gezicht haha.. Heel veel plezier nog, ik moet altijd erg lachen om je verhalen.

    xxx
  4. Denise:
    11 november 2013
    Wat een leuke verhalen allemaal!! Geniet er van!

    Kus
  5. Peter:
    11 november 2013
    Wat goed om allemaal te lezen Max! Bij die schaapsherders moest ik aan een boek denken, De Alchemist. Misschien staat ie op de e-reader ;)
  6. Jeroen h:
    11 november 2013
    Wat een heerlijk verhaal weer man!!! Kan geen boek tegen op
  7. Lilian❤️🎶:
    11 november 2013
    Je moet wel onthouden hoor wat je meemaakt hoor, tis allemaal zo leuk . En laat je haar en baard maar groeien,denken ze straks nog dat je Jezus bent, is weer eens wat anders voor de gelovigen daar in Iran. Veel heten er ali hè, ik ken een Ali Ben Ziene..... Maar dat ter zijde. Je gaat snel deze week weer veel km. Zit je al bijna op de helft? Nou op de pedalen maar weer, dikke groet Lilian
  8. Tom:
    11 november 2013
    Peter en Max! Ik moest ook denken aan de alchemist, maar dan bij het geld wisselen op straat! (Dat komt in de alchemist niet goed!) Maxxie een must read en klein boekje! Maar als je hem niet hebt, dan stuur ik hem naar je op! Have fun Max! Ohja en we willen heel graag foto's van Iran zien!!!
  9. Ronald en Linda:
    11 november 2013
    Ha die Max,
    prachtige verhalen hebben we weer van je kunnen lezen.
    Wat een mooie avonturen, zou best een paar dagen met je willen meefietsen(op mijn motorfiets dan wel:)
    linda en ik zijn ook erg benieuwd naar je foto's van Iran.

    Groeten en veel plezier

    Linda en Ronald
  10. Kees van Boxel:
    12 november 2013
    Hoi max,
    Je verhalen worden steeds leuker. Even een schildercursus van Bob volgen en je kunt je eigen illustraties maken bij je boek.
    Ben benieuwd naar het vervolg.
    Kees
  11. Chaja:
    12 november 2013
    Wauw! geweldig!
    Super Jaloers :)
    Wil je voor mij ook eens om je heen kijken hoe je denk dat het is om als westerse vrouw (aka ik dus) door Iran te reizen? :)
  12. Ilvi:
    14 november 2013
    Hee Brada,
    Faka?
    Ik vind je verhalen tantoe spaaaaaaaaaaangggg
    Blijf vooral zo positief schrijven want daardoor zit ik hier chill in Nederland :D Denk natuurlijk elke dag aan je maar wel met een goed gevoel :)
    Elk regenbuitje of wind tegen denk ik nu Fuck it max die doorstaat erge weren dus primaaaaaa!! Thnx daarvoor haha ik sta nu ook alweer stukje positiever in het leven hahaha
    Dikke knuffellllllllllllll Mis je
  13. Bart:
    14 november 2013
    Hoi Max,
    Ik zit aan je andere kant (Japan) te genieten van je verhalen. Goed te horen dat Iranezen ook gewoon aardige mensen zijn.

    Groet, blijf lekker doorfietsen en verhalen, Bart